تشخیص آزبستوز می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن مشابه بسیاری از انواع دیگر بیماری های تنفسی است.

 

 

معاینه بدنی

 

به عنوان بخشی از ارزیابی، پزشک سابقه سلامتی، شغل و خطر قرار گرفتن در معرض آزبست را مورد بحث قرار می دهد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک از گوشی پزشکی استفاده می‌کند تا با دقت به ریه‌ها گوش دهد تا تشخیص دهد که آیا در حین استنشاق صدای تق تق می‌دهند یا خیر.

 

برای کمک به تشخیص دقیق ممکن است به انواع آزمایشات تشخیصی نیاز باشد.

 

تست های تصویربرداری

این آزمایشات تصاویری از ریه ها را نشان می دهد:

 

• اشعه ایکس قفسه سینه. آزبستوز پیشرفته به صورت سفیدی بیش از حد در بافت ریه ظاهر می‌شود. اگر آزبستوز شدید باشد، ممکن است بافت هر دو ریه تحت تأثیر قرار گیرد و ظاهری لانه زنبوری به آنها بدهد.

•  

  توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن. سی تی اسکن مجموعه ای از نماهای اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف را ترکیب می کند تا تصاویر مقطعی از استخوان ها و بافت های نرم داخل بدن تولید کند. این اسکن ها عموماً جزئیات بیشتری را ارائه می دهند و ممکن است به تشخیص آزبستوز در مراحل اولیه، حتی قبل از اینکه در عکس قفسه سینه نشان داده شود، کمک کنند.

   

تست های عملکرد ریوی

این آزمایش‌ها مشخص می‌کنند که ریه‌ها چقدر خوب کار می‌کنند. تست‌های عملکرد ریوی میزان هوای قابل تحمل ریه‌ها و جریان هوای داخل و خارج از ریه‌ها را اندازه‌گیری می‌کنند.

 

در طول آزمایش، ممکن است از شما خواسته شود که تا جایی که می توانید به یک دستگاه اندازه گیری هوا به نام اسپیرومتر بدمید. آزمایش‌های کامل‌تر عملکرد ریوی می‌تواند میزان اکسیژنی که به جریان خون منتقل می‌شود را اندازه‌گیری کند.

 

روش های تشخیصی

در برخی شرایط، پزشک ممکن است مایع و بافت را برای آزمایش شناسایی الیاف آزبست یا سلول‌های غیر طبیعی خارج کند. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

برونکوسکوپی. یک لوله نازک (برونکوسکوپی) از طریق بینی یا دهان، از گلو و ریه ها عبور می کند. یک نور و یک دوربین کوچک روی برونکوسکوپ به پزشک اجازه می دهد تا داخل راه های هوایی ریه را برای هر گونه ناهنجاری بررسی کند یا در صورت نیاز نمونه مایع یا بافت (بیوپسی) را دریافت کند.

 

توراسنتز. در این روش، پزشک یک بی‌حس کننده موضعی تزریق می‌کند و سپس یک سوزن را از طریق دیواره قفسه سینه بین دنده‌ها و ریه‌ها وارد می‌کند تا مایع اضافی را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی خارج کند و به شما در تنفس بهتر کمک کند. پزشک ممکن است سوزن را با کمک راهنمایی اولتراسوند وارد کند.

 

رفتار

هیچ درمانی برای معکوس کردن اثرات آزبست بر آلوئول ها وجود ندارد. درمان بر کاهش سرعت پیشرفت بیماری، تسکین علائم و جلوگیری از عوارض تمرکز دارد.

 

به مراقبت‌های بعدی معمولی مانند عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه یا سی‌تی اسکن و آزمایش‌های عملکرد ریه در فواصل منظم بسته به شدت بیماری‌تان نیاز دارید.

 

درمان

برای کاهش مشکلات تنفسی ناشی از آزبستوز پیشرفته، پزشک ممکن است اکسیژن مکمل تجویز کند. این توسط لوله پلاستیکی نازک با شاخک هایی که در سوراخ های بینی قرار می گیرد یا لوله نازک متصل به ماسکی که روی بینی و دهان قرار می گیرد، ارائه می شود.

 

شرکت در یک برنامه توانبخشی ریوی ممکن است به برخی افراد کمک کند. این برنامه مولفه های آموزشی و ورزشی مانند تکنیک های تنفس و تمدد اعصاب، راه هایی برای بهبود عادات فعالیت بدنی و آموزش برای بهبود سلامت کلی را ارائه می دهد.

 

 

عمل جراحی

 

اگر علائم شدید باشد، ممکن است کاندیدای پیوند ریه باشید.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

علاوه بر درمان پزشکی:

 

سیگار نکشید. آزبستوز خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد. ترک سیگار می تواند این خطر را کاهش دهد. سعی کنید از دود دست دوم سیگار خودداری کنید. سیگار کشیدن همچنین ممکن است آسیب بیشتری به ریه ها و راه های هوایی وارد کند که باعث کاهش بیشتر ذخایر ریه می شود.

 

واکسن بزنید. با پزشک خود در مورد واکسن های آنفولانزا و ذات الریه صحبت کنید، که می تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت های ریوی کمک کند.

 

از قرار گرفتن بیشتر در معرض آزبست خودداری کنید. قرار گرفتن بیشتر در معرض آزبست می تواند وضعیت را بدتر کند.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود برای شایع ترین علامت این اختلال - تنگی نفس، شروع کنید. او ممکن است شما را به یک پزشک متخصص در مشکلات ریوی (پولمونولوژیست) ارجاع دهد.

 

ممکن است بخواهید یکی از دوستان یا اعضای خانواده، شما را در قرار ملاقاتتان همراهی کند. اغلب، وقتی در مورد یک مشکل پزشکی پیچیده مانند آزبستوز یاد می‌گیرید، دو گوش بهتر از یک گوش هستند. 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید پاسخ سوالات زیر را آماده کنید:

 

• علائم چیست و چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم ثابت مانده یا بدتر شده است؟
• چه نوع کاری در حرفه خود انجام داده اید؟ 
• آیا در پروژه های بازسازی خانه یا سایر بازسازی های ساختمانی که در مدت زمان طولانی اتفاق افتاده است شرکت داشته اید؟
• سیگار می کشید؟ اگر بله، چقدر؟
• چه داروهایی (نسخه ای و بدون نسخه)، ویتامین ها، گیاهان و سایر مکمل ها و دوز مصرف می‌کنید؟

اگر در گذشته عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه داشته‌اید، کپی‌هایی از تصاویر را همراه داشته باشید تا پزشکتان بتواند آنها را با آزمایش‌های تصویربرداری فعلی‌تان مقایسه کند.

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

 

• آیا از قرار گرفتن در معرض آزبست آگاه هستید؟
• آیا به راحتی دچار تنگی نفس می شوید؟
• چه مدت است که سرفه می کنید؟
• آیا هنگام نفس کشیدن دچار خس خس سینه شده اید؟
• آیا تا به حال سیگار کشیده اید؟ اگر چنین است، آیا برای ترک سیگار کمک گرفته اید؟

پزشک بر اساس پاسخ‌ها، علائم و نیازهای شما بیشتر می‌پرسد. آماده سازی و پیش بینی سوالات کمک می‌کند از زمان خود پزشک بهتر استفاده کنید.